Μερικά χρονιά πριν την αρχή του Α' βαλκανικού πόλεμου η Ελλάδα είχε την ανάγκη να ανανεώσει το απαρχαιωμένο ΠΝ της, στρέφοντας το ενδιαφέρον της στα Ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας που τότε κατασκευαζόταν ένα θωρακισμένο-καταδρομικό το οποίο είχε παραγγελθεί και επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί από το Ιταλικό Ναυτικό, όμως η Ιταλία τελικά ακύρωσε την παραγγελιά της και δόθηκε στην Ελλάδα και στην Τουρκιά (η οποία είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον) η ευκαιρία να αγοράσουν άμεσα το πανίσχυρο για την εποχή του θωρηκτό.

 Αυτό το θωρηκτό σε περίπτωση που η Τουρκιά το αποκτούσε θα άλλαζε ριζικά υπέρ της το ισοζύγιο των τότε ναυτικών δυνάμεων Ελλάδας-Τουρκιάς και πιθανόν το αιγαίο σήμερα να αποτελούσε τούρκικη λίμνη.

Με την αρχή του Α' βαλκανικού πόλεμου το νεόφερτο πλοίο που ονομάστηκε Γεώργιος Αβέρωφ κλήθηκε να συμμετάσχει στον αγώνα κατά της Τουρκιάς στο αιγαίο οπού αποδείχθηκε χρυσός άσος!!!.

Υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια, κατέκτησε τη Λήμνο και στον όρμο του Μύδρου εγκαταστάθηκε το προχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου. Μέτα ακολούθησε η κατάληψη του Αγίου Όρους, των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Αγ. Ευστράτιος, Μυτιλήνη, Χίος) και της πόλη της καβάλας και αλεξανδρούπολης.

Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης διέταξε τον ελληνικό στόλο να πάει ποιο νοτιά οπού συνάντησε τον τούρκικο στόλο λίγο έξω από τα στενά και τον ισοπέδωσε αποκόπτοντας την τουρκιά τελείως από το Αιγαίο.

Με λίγα λογία μπορούμε να πούμε ότι χάρη στον Αβέρωφ και στην γενναιόδωρα του η Ελλάδα πήρε πίσω το Αιγαίο μετά από πολύ καιρό επιφέροντας μεγάλα πλήγματα στην τουρκιά.

ΤΟ ΜΌΝΟ ΠΟΥ ΈΚΑΝΕ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΝΑ ΔΏΣΕΙ ΤΟ 1/3  ΓΙΑ ΤΟ ΘΩΡΗΚΤΌ ΆΛΛΑ ΕΠΙΣΗΣ ΈΚΑΝΕ ΠΆΡΑ ΠΟΛΛΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ ΚΑΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΉΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΡΆΣΤΙΟ ΑΥΤΌ ΈΡΓΟ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΚΆΝΕΙ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΤΗΝ ΜΝΉΜΗ ΜΑΣ.